傑姆·奧茲德米爾

本页使用了标题或全文手工转换
维基百科,自由的百科全书
傑姆·奧茲德米爾
Cem Özdemir
2020年的奧茲德米爾
聯邦食品及農業部長
现任
就任日期
2021年12月8日
总理奧拉夫·朔爾茨
前任朱莉婭·克洛克納
聯盟90/綠黨主席
任期
2008年11月15日—2018年1月27日
克勞迪婭·羅斯西蒙·彼得同时在任
前任萊因哈德·比蒂科夫
继任羅伯特·哈貝克
德國聯邦議院議員
巴登-符騰堡州
现任
就任日期
2021年10月26日
前任斯蒂芬·考夫曼
选区史特加第一選區
任期
2013年10月22日—2021年10月26日
任期
1994年11月10日—2002年10月17日
选区聯盟90/綠黨名單
歐洲議會議員
德國
任期
2004年6月13日—2009年6月7日
选区聯盟90/綠黨名單
个人资料
出生 (1965-12-21) 1965年12月21日58歲)
 西德巴登-符騰堡州巴特烏拉赫
政党聯盟90/綠黨

傑姆·奧茲德米爾(德語:Cem Özdemir德语发音:[ˌdʒɛm ˈʔœzdɛmiːɐ̯]土耳其語發音:[dʒæm ˈœzdemiɾ],1965年12月21日),德國政治人物,聯盟90/綠黨(綠黨)黨員。

奧茲德米爾曾在2008年至2018年間與克勞迪婭·羅斯Claudia Roth)和西蒙·彼得Simone Peter)一同擔任綠黨主席。他在1994年至2002年間,以及自2013年起擔任聯邦議院議員,亦曾在2004年至2009年間擔任歐洲議會議員[1]。他是2017年聯邦議院選舉中綠黨兩名領銜候選人之一[2]。他在2018年至2021年間擔任聯邦議院交通委員會主席,及後在2021年12月起在朔爾茨內閣中擔任聯邦食品及農業部長

生平[编辑]

早年生涯[编辑]

奧茲德米爾在1965年12月21日出生於西德巴登-符騰堡州巴特烏拉赫,是一對土耳其客工的兒子——父親為來自托卡特切爾克斯人,曾經在土耳其獨立戰爭期間任職軍官,而母親則來自伊斯坦堡的中產家庭[3]。1983年,他與父母一同取得西德國籍,並在同年中學畢業後透過學徒訓練成為幼兒教育工作者,及後在羅伊特林根福音技術學院Evangelische Fachhochschule für Sozialwesen Reutlingen)就讀社會教育學,並於1987年畢業。畢業後,他曾任教育工作者和自由記者[4]

政治生涯[编辑]

第一次聯邦議院議員時期[编辑]

奧茲德米爾在1994年聯邦議院選舉中首次當選為聯邦議院議員,並成為首名土耳其裔聯邦議院議員[5][6]。1998年至2002年間,他擔任聯邦議院內政委員會委員,並成為綠黨內政事務發言人,在任內推動德國國籍法的改革[7]

1999年,綠黨加入由德國社會民主黨(社民黨)格哈德·施羅德領導的政府九個月後,包括奧茲德米爾在內的40名自稱「第二代青年」的年輕綠黨黨員發表一篇具爭議的宣言,對時任黨主席于爾根·特里丁Jürgen Trittin)表示「我們不能亦不會對我們黨從建黨一代就講道德的無所不知坐視不理」[8]

2002年,奧茲德米爾被指控將因以聯邦議院議員身份公幹而賺得的漢莎航空飛行里數用作私人用途[9],並與時任聯邦國防部長魯道夫·沙爾平一同被指控收取公關和說客莫里茨·亨辛格(Moritz Hunzinger)的政治獻金以應付其私人財務問題,他因而辭去綠黨內政事務發言人以及聯邦議院議員的職務[10][11]

2003年,奧茲德米爾加入德國馬歇爾基金會成為跨大西洋研究員。在任期間,他曾研究美國和歐洲的少數族裔的政治組織方式[7]

歐洲議會議員時期[编辑]

2009年的奧茲德米爾

奧茲德米爾曾代表綠黨/歐洲自由聯盟2004年歐洲議會選舉中當選為歐洲議會議員,並任職至2009年為止。在此期間,他擔任該黨團的外交政策發言人以及外交事務委員會成員。他亦是歐洲議會中亞事務報告員[1]

2006年至2007年間,奧茲德米爾亦擔任中央情報局涉嫌使用歐洲國家作運輸及非法拘留囚犯用途臨時委員會(中央情報局委員會)副主席[5]

綠黨主席和第二次聯邦議院議員時期[编辑]

2008年6月2日,奧茲德米爾宣佈競逐綠黨黨主席一職[12]。並在2008年11月15日與克勞迪婭·羅斯一同當選為綠黨主席[13]

奧茲德米爾在2013年聯邦議院選舉中重返聯邦議院[14]。2019年,奧茲德米爾與克爾斯滕·卡珀特-岡瑟Kirsten Kappert-Gonther)一同挑戰時任綠黨聯邦議院黨團主席凱特琳·艾卡特安東·霍弗萊特Anton Hofreiter)的席位[15]。而隨著2020年時任史特加市長弗里茨·庫恩Fritz Kuhn)宣佈不再尋求連任,奧茲德米爾被視為潛在繼任人選,但及後宣佈不會尋求競逐史特加市長的職務[16]

2021年巴登-符騰堡州議會選舉後的組閣談判中,奧茲德米爾曾為經濟事務、勞工及創新事務工作組的成員[17][18]。2021年5月,部份媒體指出奧茲德米爾向聯邦議院的行政部門延誤申報2014年至2018年間總值20,580歐元的額外收入[19][20]

2021年聯邦議院選舉後的組閣談判中,奧茲德米爾與社民黨的卡斯滕·施耐德Carsten Schneider)和自由民主黨(自民黨)的邁克爾·瑟勒Michael Theurer)一同擔任經濟政策小組的聯席主席[21]

聯邦食品及農業部長[编辑]

在2021年聯邦議院選舉後,社民黨、綠黨和自民黨組成由社民黨總理奧拉夫·朔爾茨領導的交通燈聯合政府。在綠黨黨內內訌之後,被認為是綠黨溫和派的奧茲德米爾獲任命為聯邦食品及農業部長,並於2021年12月8日上任。他在上任前並沒有制訂農業政策的經驗[22]

奧茲德米爾是朔爾茨內閣裡唯一一位少數族裔部長[23],亦是德國史上首位土耳其裔部長[22]

政治立場[编辑]

歐洲整合[编辑]

2011年,奧茲德米爾呼籲歐洲聯盟(歐盟)公民透過公投在歐洲重大政治議題上發揮更大的影響力[24]。在2012–2013年塞浦路斯金融危機中,奧茲德米爾建議歐盟以恢復塞浦路斯統一有關談判的前提下向塞浦路斯提供紓困援助[25]

與白俄羅斯的關係[编辑]

2020年12月16日,奧茲德米爾聲援白俄羅斯記者兼政治犯葉卡捷琳娜·鮑里舍維奇Кацярына Анатольеўна Барысевіч[26]。2021年5月31日,他成為白俄羅斯另一政治犯羅曼·普羅塔塞維奇的教父[27][28]

與俄羅斯的關係[编辑]

2011年,由於舉辦四馬雙輪戰車獎Die Quadriga)的非牟利團體四馬雙輪戰車網絡非牟利有限公司(Netzwerk Quadriga gGmbH)決定向時任俄羅斯總理弗拉基米爾·普京頒發該獎,奧茲德米爾決定辭去該獎的受託人董事職務以示抗議。該獎的年度頒獎禮因四馬雙輪戰車網絡公司的決定受到公眾抗議而取消[29][30]。在完成對亞美尼亞的兩天訪問後,奧茲德米爾在推特上表示亞美尼亞加入歐亞經濟聯盟「將使埃里溫更貼近普京治下,更少言論自由、非政府組織和LGBT權利的俄羅斯。人民想要更開放的社會」[31]

與土耳其的關係[编辑]

2015年9月15日,奧茲德米爾訪問舍爾納克

奧茲德米爾反對土耳其在雷傑普·塔伊普·埃爾多安治下加入歐盟[32][33][34]。2014年5月,奧茲德米爾在科隆的一場演講上抨擊埃爾多安,導致其在一場正義與發展黨土耳其大國民議會黨團會議上私下稱奧茲德米爾為「一個所謂『土耳其人』」,並指其批評「十分醜陋」。因應埃爾多安的人身攻擊,德國外交部傳召時任土耳其駐德大使侯賽因·阿夫尼·卡爾斯里奧格魯(Hüseyin Avni Karslıoğlu)抗議,並指德國對埃爾多安的攻擊表示不安[35]。及後,奧茲德米爾向《明鏡》網上版表示,德國情報部門不針對土耳其作為伊斯蘭國武裝分子中轉國的角色是「不負責任」[36]

奧茲德米爾是聯邦議院承認亞美尼亞種族滅絕議案的推動者,引發土耳其的不滿[37]。他亦批評土耳其在2016年政變後對異見人士的大規模搜捕[38]。奧茲德米爾亦譴責土耳其針對敘利亞庫爾德人橄欖枝行動。他在2018年慕尼黑安全會議指與會的土耳其官員是「恐怖分子」而被土耳其官員威脅,奧茲德米爾甚至因而要接受警方特別保護[39][40][41]

與沙特阿拉伯的關係[编辑]

奧茲德米爾呼籲德國政府停止向涉嫌為沙特阿拉伯政府搜集異見人士資料的美國顧問公司麥肯錫提供合同[42]

亞美尼亞種族滅絕[编辑]

2015年3月12日,奧茲德米爾訪問埃里溫亞美尼亞種族滅絕博物館期間宣佈承認亞美尼亞種族滅絕,並呼籲土耳其亦一同承認[43][44][45]。在一場訪問中,他表示:「我認為德國應該明確地提出亞美尼亞種族滅絕的議題。作為兩國的朋友,我們應該協助開放亞美尼亞和土耳其之間的邊境。作為兩國的朋友,我們應努力使亞土關係變成類似於德法或德國與波蘭之間的關係。」[46]

2016年,奧茲德米爾向聯邦議院提出議案,要求承認亞美尼亞種族滅絕[47]。該議案在2016年6月2日獲通過[48]。奧茲德米爾表示法案不是為了指責他人,而是承認德國作為第一次世界大戰時身為鄂圖曼帝國盟友,沒去阻止種族滅絕而對其負起的部份責任[49][50]。在聯邦議院通過議案後,土耳其傳媒對其展開攻擊[51],甚至有土耳其人對其作出死亡威脅[52][53]

大麻合法化[编辑]

奧茲德米爾支持大麻合法化。2014年12月,由於其冰桶挑戰影片裡出現一棵大麻植物,其刑事豁免權被撤銷以便柏林的檢察官調查[54]。他在接受《西德綜合報》(Westdeutsche Allgemeine Zeitung)訪問時表示「一個自由的社會應該由個人決定他們是否服食大麻,並承受有關風險」[55]

聯合國[编辑]

奧茲德米爾是建立聯合國議會大會運動的支持者。他認為有必要「使世界上每個人的聲音,不分男女,透過真正的代表呈現合法性,並提高各國領袖的政治責任」[56]

車速限制[编辑]

奧茲德米爾支持在高速公路實施車速限制。他認為「在高速公路引入車速限制只有好處:減少車禍傷亡、即時氣候保護以及操作起來零成本[57]。」此外,他亦認為「車速限制是21世紀開明社會的基本常識」[58]。 他亦將德國車速限制問題與美國槍械暴力問題作出比較[59]

個人生活[编辑]

奧茲德米爾稱自己為一個文化穆斯林[60]。他娶阿根廷記者皮婭·瑪麗亞·卡斯特羅Pía María Castro)為妻,兩人育有一子一女[61]。他亦是一個素食者[62]

2020年3月18日,奧茲德米爾確診嚴重特殊傳染性肺炎[63]

參考資料[编辑]

  1. ^ 1.0 1.1 Biografie. Oezdemir.de. 2011-10-13 [2011-10-20]. (原始内容存档于2011-07-17). 
  2. ^ Grüne Urwahl: Die Mitglieder entscheiden. Bündnis 90/Die Grünen. [2016-10-16]. (原始内容存档于2017-08-04) (德语). 
  3. ^ CEM ÖZDEMIR: „Die ersten Kopftücher sah ich in Schwaben“. Frankfurter Allgemeine Zeitung. 2011 [2021-04-14]. (原始内容存档于2022-04-22). 
  4. ^ Dempsey, Judy. Greens in Germany pick son of Turks as leader. The New York Times. 2008-11-16 [2011-10-20]. (原始内容存档于2022-04-22). 
  5. ^ 5.0 5.1 Arena Profile: Cem Özdemir. Politico. [2022-01-13]. (原始内容存档于2017-07-04). 
  6. ^ Czuczka, Tony. Turks in Germany Bridge Two Worlds as Anti-Immigrant Voices Spark Debate. Bloomberg News. 2010-09-30 [2022-01-13]. 
  7. ^ 7.0 7.1 Cem Özdemir. Heinrich Böll Stiftung North America. 2013-01-25 [2022-01-13]. (原始内容存档于2022-04-22). 
  8. ^ Andrews, Edmund L. Old Greens In Germany Challenged By Upstarts. The New York Times. 1999-07-07 [2022-02-14]. (原始内容存档于2022-04-22). 
  9. ^ Butler, Desmond. Scandal Over Frequent-Flier Miles Shakes Up German Politics. The New York Times. 2002-08-02 [2022-02-14]. (原始内容存档于2022-04-22). 
  10. ^ Bundestag: Bonusmeilen werden noch weiteren Abgeordneten um die Ohren fliegen – SPIEGEL ONLINE – Nachrichten – Politik. Spiegel.de. 2002-07-30 [2011-10-20]. (原始内容存档于2007-11-12). 
  11. ^ Hunzinger-Affäre: Özdemir erhielt Darlehen und PR-Honorar – SPIEGEL ONLINE. Spiegel.de. 2002-07-21 [2015-01-25]. (原始内容存档于2022-05-05). 
  12. ^ Winkelmann, Ulrike. Ratzmann will Grünenvorsitz nicht: Papa statt Parteichef. Die Tageszeitung. 2008-09-04 [2022-03-03]. (原始内容存档于2022-04-22) (德语). 
  13. ^ Ein Realo für die deutschen Grünen. Neue Zürcher Zeitung. 2008-11-17 [2022-03-03] (德语). 
  14. ^ Gathmann, Florian. Grünen-Chef will Stuttgarter Direktmandat: Özdemirs größte Chance. Der Spiegel. 2013-09-19 [2022-03-03]. (原始内容存档于2022-04-22) (德语). 
  15. ^ Den Versuch war's wert. Der Tagesspiegel. 2019-09-24 [2019-09-28]. (原始内容存档于2022-04-26) (德语). 
  16. ^ Fritz Kuhn tritt nicht mehr an: Cem Özdemir will nicht für Stuttgarter OB-Amt kandidieren. Stuttgarter Zeitung. 2020-01-07 [2022-03-03]. (原始内容存档于2022-04-22) (德语). 
  17. ^ Koalitionsverhandlungen: Arbeitsgruppen (PDF). Bündnis 90/Die Grünen Baden-Württemberg. 2021-04-13 [2022-03-03]. (原始内容 (PDF)存档于2021-05-07) (德语). 
  18. ^ Koalitionsverhandlungen: Arbeitsgruppen (PDF). CDU Baden-Württemberg. 2021-04-13 [2022-03-03]. (原始内容 (PDF)存档于2021-11-05) (德语). 
  19. ^ Hagen, Kevin; Schaible, Jonas. Auch Özdemir meldet Weihnachtsgeld nach. Der Spiegel. 2021-05-19 [2022-03-03]. (原始内容存档于2022-04-22) (德语). 
  20. ^ Braun, Stefan. Grüne: Staunen und Ärgern. Süddeutsche Zeitung. 2021-05-21 [2022-03-03]. (原始内容存档于2022-04-22) (德语). 
  21. ^ Apetz, Andreas; Kaspar, Thomas. Ampel-Koalition: Alle Verantwortlichen, AGs und Themen im Überblick. Frankfurter Rundschau. 2021-10-22 [2022-03-04]. (原始内容存档于2022-05-29). 
  22. ^ 22.0 22.1 Gehrke, Laurenz. Germany’s next agriculture chief: Green, veggie … and farmers’ friend?. Politico. 2021-12-02 [2022-03-11]. (原始内容存档于2022-04-22). 
  23. ^ Steiwer, Natalie. Cem Özdemir, ministre « des patates » et symbole d'une Allemagne ouverte à l'immigration. Les Echos. 2021-12 [2022-03-11]. (原始内容存档于2022-04-22) (法语). 
  24. ^ Brown, Stephen. German opposition wants citizen vote on EU issues. Reuters. 2011-09-25 [2022-03-04]. (原始内容存档于2015-01-25). 
  25. ^ Brown, Stephen. German Greens see risks in Cyprus seeking Russian aid. Reuters. 2013-03-20 [2022-03-04]. (原始内容存档于2015-09-24). 
  26. ^ 100 Paten für politische Gefangene in Belarus: Cem Özdemir wird Pate der Journalistin Katsiaryna Barysevich. Libereco – Partnership for Human Rights. 2020-12-16 [2021-02-02]. (原始内容存档于2021-02-02) (德语). 
  27. ^ Cem Özdemir is committed to the release of Raman Pratasevich. Libereco – Partnership for Human Rights. 2021-05-31 [2021-05-31]. (原始内容存档于2021-05-31) (英语). 
  28. ^ Демидова, Ольга. Один из лидеров "зеленых" Германии взял шефство над Романом Протасевичем. Deutsche Welle. 2021-05-31 [2021-06-01]. (原始内容存档于2021-06-01) (俄语). 
  29. ^ Kulish, Nicholas. German Group That Cited Putin as ‘Role Model’ Cancels Prize After Outcry. The New York Times. 2011-07-17 [2022-03-04]. (原始内容存档于2022-04-22). 
  30. ^ dpa. Özdemir verlässt Quadriga-Kuratorium. Die Zeit. 2011-07-12 [2022-03-04]. (原始内容存档于2022-04-22) (德语). 
  31. ^ Cem Özdemir [@cem_oezdemir]. After 2 days in #Armenia: The closer Yerevan moves twds #Putin’s #Russia, the less freedom f media, NGOs, #LGBT. People want open society. (推文). 14 March 2015 –通过Twitter. 
  32. ^ Özdemir schließt EU-Beitritt der Türkei mit Erdogan aus. F.A.Z. 2016-06-12 [2022-03-04]. (原始内容存档于2022-04-22) (德语). 
  33. ^ Keine EU-Mitgliedschaft mit dieser Türkei. Die Zeit. 2016-06-13 [2022-03-04]. (原始内容存档于2022-04-22) (德语). 
  34. ^ Cem Özdemir: 'Erdogan wants to establish Turkey in Germany'. Deutsche Welle. 2017-07-19 [2022-03-04]. (原始内容存档于2022-04-22). 
  35. ^ Gultasli, Selcuk. Erdogan’s new Turkey full of 'spies' and 'traitors. EUobserver. 2014-06-13 [2022-03-05]. (原始内容存档于2022-04-22). 
  36. ^ Peker, Emre; Torry, Harriet. Turkey Summons German Ambassador Over Spying Claims. The Wall Street Journal. 2014-08-18 [2022-03-05]. (原始内容存档于2022-04-22). 
  37. ^ Smale, Alison; Eddy, Melissa. German Parliament Recognizes Armenian Genocide, Angering Turkey. The New York Times. 2016-06-02 [2020-10-30]. (原始内容存档于2017-04-07). 
  38. ^ Ankara mayor accuses German politician Cem Ozdemir of being an “Armenian servant” and traitor. Horizon Weekly. 2017-08-20 [2022-03-05]. (原始内容存档于2022-04-22). 
  39. ^ Polizei muss Grünen-Politiker Özdemir in München vor türkischen Delegierten schützen. HuffPost. 17 February 2018 [2018-12-18]. (原始内容存档于2019-01-17) (德语). 
  40. ^ Cem Özdemir steht nach Begegnung mit Türkei-Delegation unter Polizeischutz. Augsburger Allgemeine. 2018-02-17 [2021-12-20]. (原始内容存档于2018-02-19) (德语). 
  41. ^ "German politician Özdemir given police protection at MSC. Deutsche Welle. 2018-02-18 [2022-03-05]. (原始内容存档于2022-04-22). 
  42. ^ Merkel puts Saudi arms sales on hold. deutschland.de. 2018-10-23|accessdate=2022-03-05 [2021-12-20]. (原始内容存档于2021-12-20). 
  43. ^ Özdemir'den 'soykırımı tanıma' çağrısı. Deutsche Welle. 2015-03-12 [2022-03-11]. (原始内容存档于2015-03-15) (土耳其语). 
  44. ^ Cem Özdemir'den 'soykırımı tanıma' çağrısı. Hürriyet. 2015-03-12 [2022-03-11]. (原始内容存档于2015-09-24) (土耳其语). 
  45. ^ Cem Özdemir öyle bir çağrı yaptı ki…AKP çılgına dönecek !. Taraf. 2015-03-12. (原始内容存档于2015-03-15) (土耳其语). 
  46. ^ Turkish-German Lawmaker Calls on Turkey to 'Face History'. Asbarez. 2015-03-13 [2021-12-20]. (原始内容存档于2015-04-03). 
  47. ^ Cem Özdemir speaks to DW about Armenia vote. Deutsche Welle. 2016-06-02 [2016-06-03]. (原始内容存档于2016-06-03). 
  48. ^ Smale, Alison; Eddy, Melissa. German Parliament Recognizes Armenian Genocide, Angering Turkey. The New York Times. 2016-06-02 [2022-03-11]. (原始内容存档于2017-04-07). 
  49. ^ Noack, Rick. Turkey protests Germany’s recognition of Armenian ‘genocide’. The Washington Post. 2016-06-02 [2022-03-11]. (原始内容存档于2021-06-23). 
  50. ^ Germany and the Armenian genocide: Name and shame. The Economist. 2016-06-04 [2022-03-11]. (原始内容存档于2022-04-22). 
  51. ^ Galip, Özlem Belçim. New Social Movements and the Armenian Question in Turkey: Civil Society vs. the State. Springer International Publishing. 2020: 87. ISBN 978-3-030-59400-8. The AKP government, a considerable number of Turkish groups, the opposition party in the Turkish parliament, institutions and both pro-government and anti-government Turkish media waged a war against [Cem] Özdemir and the German parliament expressing Islamic superiority, denial, hatred of Armenians and excusing the Armenian massacres by accusing Armenians of collaborating with Russia during the First World War. The reaction of the main opposition party, CHP (Republican People's Party), was no different from that of the ruling party. 
  52. ^ Porter, Tom. German MP under police guard after Armenian genocide resolution. International Business Times. 2016-06-06 [2022-03-11]. (原始内容存档于2022-04-22). 
  53. ^ Personal police guard given to Turkish-origin German MP after 'Armenian genocide' bill. Hürriyet Daily News. 2016-06-06 [2022-03-11]. (原始内容存档于2016-09-27). 
  54. ^ German Opposition Leader Faces Cannabis Plant Investigation. The New York Times. 2015-01-18 [2022-03-11]. (原始内容存档于2015-01-28). 
  55. ^ John, Bethan. German Green's ice bucket challenge lights up dope debate. Reuters. 2014-08-28 [2022-03-11]. (原始内容存档于2015-09-24). 
  56. ^ Statements. Campaign for a UN Parliamentary Assembly. [2022-03-11]. (原始内容存档于2020-11-27). 
  57. ^ Cem Özdemir wirft SPD Symbolpolitik beim Tempolimit vor. www.zeit.de. 2019-12-02 [2022-03-11]. (原始内容存档于2022-04-22) (德语). 
  58. ^ Grüne wollen Bundestag über Tempolimit abstimmen lassen – Polizei-Gewerkschaft findet es gut. www.merkur.de. 2019-10-05 [2022-03-11]. (原始内容存档于2022-04-22) (德语). 
  59. ^ Herholz, Andreas. Özdemir: "Tempolimit-Diskussion erinnert an Waffenrecht in den USA". Politik – Nachrichten – Zeitung. 2019-12-31 [2022-03-11]. (原始内容存档于2022-04-22) (德语). 
  60. ^ A Turk at the Top. Spiegel Online. 2008-10-15 [2022-03-11]. (原始内容存档于2010-01-08). 
  61. ^ Nachwuchs: Cem Özdemir zum zweiten Mal Vater. Spiegel Online. 2009-12-05 [2022-03-11]. (原始内容存档于2022-04-22) (德语). 
  62. ^ Hellemann, Angelika; Peters, Daniel; Starnick, Niels. Grünen-Chef im Interview: Özdemir geht auf Schulz los. Bild am Sonntag. 2017-02-25 [2022-03-11] (德语). 
  63. ^ Coronavirus: Cem Özdemir mit Virus infiziert. Welt.de. 2020-03-19 [2022-03-11]. (原始内容存档于2022-04-22) (德语). 

外部連結[编辑]